top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverMarc Beek

De Wilg

Bijgewerkt op: 5 jun. 2020

Of waarom de kern missen, helemaal zo belangrijk niet is



De wilg heeft bijzonder licht hout. Daardoor kan de wilg groeien, waar zwaardere bomen niet kunnen staan: vlak langs de waterkant of op drassige grond. Maar het hout van de wilg is ook zacht. Deze kwetsbaarheid maakt de bomen gevoelig voor houtrot: soms is de hele binnenkant van een wilg volledig weggerot. Dat maakt de boom nog lichter, dus nog beter geschikt om aan de rand of op te natte bodem te staan. Want ondertussen doet zo'n holle wilg precies hetzelfde als wat de gezonde bomen op de hoger gelegen droge grond doen: takken maken, blaadjes maken, vruchten dragen, voortplanten. Blijkbaar is die binnenkant van een boom, iets wat we toch als de kern beschouwen, helemaal niet zo belangrijk als we vaak denken.



"Geen dag zonder vergadering, geen vergadering zonder koffiepauze en geen koffiepauze zonder leuk gesprek"


Corona crisis

Tijdens de corona crisis werden we teruggeworpen op onszelf: blijf thuis, blijf in uw kot! Sociaal contact met anderen buiten onze wooneenheid beperkten we tot het minimum. Familiebezoek en ontmoetingen met vrienden werden deels geschrapt. Winkelen deden we maar eenmaal per week en dan zo kort mogelijk. En in de winkels liepen we met een boog om de anderen heen. Scholen waren gesloten en we werkten veel vaker dan normaal vanuit huis. Overleg deden we veelal digitaal. Er was nog wel sociaal contact, maar dit contact was veel minder vaak en vooral veel minder fysiek dan in de normale dagen daarvoor. Opvallend veel mensen met autisme hebben deze periode niet als al te onprettig ervaren. Mogelijk voelden zij minder verschil tussen de periode voor en de periode tijdens de corona crisis?


Sociaal contact

Voor veel mensen met autisme is het hebben van een relatief klein aantal sociale contacten per dag geen uitzonderlijke situatie, maar eerder de normale gang van zaken. Niet omdat we geen behoefte hebben aan sociaal contact, maar omdat we al snel aan onze maximale aantal toelaatbare sociale contacten per dag zitten. Zo zijn er je verplichtte contacten op het werk, waar geen dag zonder vergadering kan en geen vergadering zonder koffiepauze en geen koffiepauze zonder leuk gesprek. En dan zijn er de mensen die je tegenkomt tijdens het reizen naar je werk of bij het doen van de dagelijkse boodschappen. Ook al hoef je met al deze mensen geen zinnig woord te wisselen, toch is het sociaal contact. Hoe vluchtig ook, je batterij loopt erop leeg. Volledig opladen lukt je alleen in het weekend, dus hou je het aantal sociale contacten per doordeweekse dag zo laag mogelijk. Zodat je energie overhoudt voor de meest zinvolle en/of minst vermijdbare sociale contacten.


Er zijn gelukkig meer mensen te vinden die na de periode van verplichte sociale onthouding hebben ontdekt dat de hectiek van een rijk gevuld sociaal leven, helemaal niet de kern van ons bestaan hoeft te zijn. Zolang je kunt doen wat andere mensen ook doen, is het aantal sociale contacten die je op een dag hebt, helemaal niet zo belangrijk. Denk daar nog eens aan, voordat je bijna tegen iemand met autisme zegt: "Goh, jij hebt ook weinig vrienden"


Marc Beek is publieksvoorlichter van beroep en heeft een late diagnose autisme gekregen. Daarnaast is Marc activiteiten boswachter en geeft op verrassende wijze uitleg over autisme tijdens een wandeling door de natuur, waarbij hij planten en dieren gebruikt in zijn verhaal.

453 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page